De ''dragon kingdom" met zijn "Dzongs".
Majestic Bhutan.
Lieve allemaal,
Welkom in het enige land in de wereld waar alles draait om het Bruto Nationaal GELUK.Als reactie op de slechte economie van het land in 1972, heeft koning Wangchuck als antwoord hierop voornoemde maatstaf ontwikkeld. De vier pijlers die dit begrip ondersteunen zijn volgens hem: 1) de bevordering van billijke en duurzame sociaal-economische ontwikkeling; 2) behoud en bevordering van culturele waarden; 3) behoud van natuurlijke milieu en 4) een goed bestuur van ondernemingen. [Wikipedia]
Landing + eerste indruk Bhutan ligt verscholen tussen bergen en valleien. Landden op het vliegveld is al een avontuurtje. Korte landingsbaan + uitwijken voor de bergcontouren. Het is het eerste vliegveld waar ik geland ben (daarna Geneve, Zwitserland) waar je uitstapt en meteen foto's maakt! Zo apart en mooi is het. De gebouwen zijn zo mooi beschilderd en ontworpen. Alles dat ik tot nu toe heb meegemaakt en gezien komt neer op : Majestic.
De vier hierboven genoemde pijlers zijn allen waar te nemen en te voelen in Bhutan. Alles is nog zo ruw en 'untouched'. Eindelijk een land waar ik foto's kan maken waar zonder te moeten wachten opdat de medetoerist niet ook op de foto komt! Het land is puur, authentiek, ademt rust uit en is heerlijk stil. Prachtige ruwe landschappen. Rivier stroomt dwars door Paro en Thimphu. Het is koel hier, 14 graden, zon, af en toe regen en 's avonds best koud.
Ik ervaar de mensen als schuw.Ookvoel ik hier voor het eerst datik het eigenlijk onbeleefd en ongepast vind om 'zomaar' foto's van alles te maken wat ik wil. Ik vraaghet allemaal van tevoren.De mensen wil ik niet als attractie behandelen noch hun dit gevoel geven. Je leert meer respect en waardering te hebben.Tenminste, ik begin het nu echt te lerenvanwege het reizen en ervaren van verschillendeculturen/gewoontes.
In 2008 is door de huidige koning de democratie ingevoerd. De kranten lezend (die zijn in het Engels en gevolg van de democratie) krijg ik de indruk dat men kennis begint te maken met een voor mij bekend verschijnsel: 'powerplay'. Het is bijzonder om in een land te zijn waar de democratie nog zo jong is en nog alle kanten op kan gaan. Invoering van democratie begint namelijk vaak in zijn puurste vorm: vrijheid en gelijkheid voor iedereen met allerlei goede bedoelingen.
30 april 2011: Gisteren werd ik hartelijk ontvangen door Namgay en zijn chauffeur op het vliegveld in Paro. Namgay is DE guy in Thimphu en Paro. Hij kent alles en iedereen en deuren gaan voor hem open. Overal word ik behandeld als VIP. Vandaag weet ik waarom: Namgay is altijd op kantoor en neemt alleen belangrijke mensen mee op tour (diplomaten, politici). Voor mij heeft hij een uitzondering gemaakt, waarom weet ik niet. Het gevolg is dus dat overal waar ik kom ik royal treatment krijg. Ik wordt ge-upgrade naar de beste suites en krijg alles wat ik vraag. Gelukkig heb ik een zeer goede (bescheiden) opvoeding genoten om deze gastvrijheid op de juiste manier te interpreteren en mijn waardering te uiten.
Gisteren zijn we doorgereden naar Thimpu. Daar heb ik de nacht doorgebracht in een low budget hotel (Dragon Roots) middenin het dorp in de vallei tussen de bergen. Breathtaking.Ik kreeg een onwijs grote kamer met woonkamer, ijskast, lcd-tv, badkuip. The works. EN je raad het niet! OVERAL kom je Nederlanders tegen! Tot hier in Bhutan in DAT hotel op tour met Namgay's reisbureau!!! Ja, daar stond ik dan in de lobby te kletsen met een mannelijk koppel uit Utrecht die wonen in Hong Kong. Gisteren werd ik gebracht naar Buddha point. PRACHTIG. Een ENORM grote gouden buddha hoog in de bergen bovenop een tempel. Alles is nog under construction. Men is al 3 jaar bezig. Funny thing is dat hier slechts Indiers al het werk doen. Schilderen, bouwen, alles. Wonene wel apart en blijven hier tijdelijk. Dit omdat zij het werk weten te doen en goedkoop zijn. Veel projecten worden gesponsord door India. Het zal een enorme attractie worden Buddha point. Hier heb ik voor het eerst de oosterlijke kant van de Himalaya gezien. Ik werd er stil van. Besneeuwde bergtoppen. Prachtig. Het is erg stil in Bhutan, een land waar je hersenen rust krijgen. Dit is hard nodig in zo'n demanding Western world waar negatieve emoties en stress dagelijks voorkomen en het er niet minder op wordt.
Ik ben ook langs de lokale markt geweest. Alles hier is organic! Geen chemicals of kleurstoffen. Het eten smaakt enorm goed en rijk aan smaken. Het is basic, maar erg lekker. Rijst (2 soorten: witte rijst met maiskorrels en lichtrode rijst). Veel chilli peppers met (gesmolten) kaas.Bij deze markt ben ik aan het einde van de brug gaan zitten en de Bhutanese wereld in mij opgenomen. En wat zag ik !!! Twee jongetjes die langs liepen in 1 t-shirt met daarop aan de achterkant 'Van persie' staan en de ander ' Lampard'. Da's leuk !!!
Maar ook hier heb ik gemerkt dat het toerisme uprising is. 3 kindjes liepen op mij af vanwege mijn camera. Ze gingen poseren en alles, jongetje op mijn schouders leunend in de camera kijkend en de meisjes instruerend--> okay, smile.....ahahahah cute! Maar toen! Ze hebben het helaas al geleerd: 'hi.....money...' Ik heb ze niet gegeven. Dit ook omdat ze erg jong zijn en waarschijnlijk niet weten wat ze zeggen, maar vanwege de handeling door hebben en leren wat de link is. Hopelijk doen de andere toeristen hetzelfde als mij. Ze vonden het niet erg dat ik hun niet gaf en liepen door. Je ziet zoveel wanneer je gewoon gaat zitten en rondkijkt. Die gekleurde vlaggen, de rivier, de klederdracht, de karaktertrekken van de bevolking. Het fijne van dit land is dat ik de attractie ben. Markten die ik bezoek zijn nog voor de mensen zelf, anders dan in Bangkok met die drijvende markt.
Gisteren dus alleen door Thimphu stad gelopen in de namiddag. Wat verkopen ze hier prachtige stoffen !!! Alles wordt hier gemaakt/ geweven. En prachtige souvenirs die eigenlijk stuk voor stuk antieke stukken zijn. Ze worden verzameled uit Tibet en van de lokale bevolking. Echt mooie stukken .DUUR !!!!!!
Voor ontbijt cornflakes met warme melk gehad ! Long time !!! En eieren met toast.
Indiase ambassade in Thimphu--> visa: Avontuurtje!! Ik moest mijn Indian visa nog regelen. Namgay had aan de visa officer (second secretary hier) gezegd dat wij samen toerisme hebben gestudeerd in Amerika. Ja, ook hier wordt dat gedaan. Met een fles whisky als kado. Maar dat wist ik niet !! Toen moest ik mee naar binnen! In het huis van de visa officer. Gelukkig bleef Namgay praten want ik wist helemaal niet dat hij dat had gezegd, pas toen ik daar zat! ;) Ik kreeg meteen een Indian sweet (en ik had al hopi veel gegeten !!!!Enorme lunch en ook nog breakfast in het vliegtuig, alsook mijn broodjes met hageslag voor vertrek uit Bangkok).Melkbolletje gefrituurd, zacht geworden in een stroop van suiker en azijn. Het smaakte niet !!! En ik moest het natuurlijk eten! Hij keek dwars door mij heen en zijn vrouw ook !! Vanmorgen de visa opgehaald. All well, het was natuurlijk undercover, ook omdat alles deze dagen gesloten is ivm holiday.
01 mei 2011: Overal zie je 5 kleuren vlaggen van de elementen: rood (vuur), groen (hout), wit (wind), blauw (water), geel (aarde). O ja, ik kon nergens pinnen !!!!! Alleen lokalen kunnen dat met een lokaal pasje ! En mastercard. Wat heb ik? visa!! Dat was ook geen probleem: ik kreeg zo geld te leen van Namgay.
Vanmorgen een nonnenklooster bezocht en een jongerenklooster. Alles is zo mooi daar en stil. Iedereen is bezig met mediteren en bidden. Bidden voor blessings. Met een rosario (108 kraaltjes), praying wheels die ze ronddraaien en om de meditatietempels lopen. Hoe vaker je die ronddraait hoe meer blessings. Je kunt hier ook prachtige deurknoppen kopen! Je leert zo veel over traditie en geloof dat ik niet kan geloven dat men in het westen alles denkt in zijn eentje te kunne doen en het alleen te kunnen redden. Hier leer ik dat het leven bestaat uit evenwicht. Het westen is niet verkeerd, maar hebben geen soort houvast. Geloof wordt steeds meer losgelaten. Ik heb dit ook. Ik heb hierdoor een gevoel van uitputting ervaren. Hier ben ik nu, all the way in Bhutan om dit te voelen. Je kan niet zo hard werken en leven, zonder je innerlijk kant aandacht te geven. Je raakt burned out.
Hier houdt men ook siesta in de middag. Leuk he. Kan ik bijslapen en jullie schrijven !!! In die jongeren klooster, iedereen doet een sport! De monniken dragen hier rood met bordeaux gekleurde gewaden. De upper monnik mag combineren met donkeroranje. Ook een ceremonie meegemaakt daar. Wow. Hoe intens!! Ik kreeg holywater: drinken, op je ogen voor better eyesight en op je hoofd :). Ook rondjes gelopen om de meditatietempel .Alles is zooo mooi in die tempel. Langs goden lopend bedekken ze hun mond, geen adem mag op de goden komen: respect. In die praying wheels zit grote rol mantratekst: prayer.
Ik wil nog zo veel vertellen over de meer diepe/spirituele ervaring en de levenslessen die ik in2 dagen heb meegekregen, maar dat vergt tijd. Komt nog wel hoor!
Het enige wat ik in het kort kan zeggen is dat die houvast (maakt niet uit welke vorm, maar meditatie, geloof iets wat interne aandacht schenkt) noodzakelijk is om een balanced life te hebben en om te overleven. Je staat beter en gelukkiger in het leven. Ik ga nu even door touren. Siesta time over. Ik hou de tijd ook niet meer bij! Te veel tijdzones! Ik kijk gewoon naar daglicht en avond. Ik zit nu in een super hotel !! Tandiling Resort. Super suite !!! Styli prinses!
2 nachten in dit hotel en dan op naar Phuntsolling: border crossing India.
Lieve groet,
Einde van mijn first stop.
29 april 2011:
Damnoen Saduak floating market Vanmorgen vroeg om 06.45 werd ik opgehaald door een kleine tourbus om naar de drijvende markt te gaan; 2 uur rijden van Bangkok vandaan. Het is mooi om te zien, maar enorm toeristisch ondertussen. Er zijn (bijna) geen lokalen te bekennen. Duur ook! Dit doet de charme van die drijvende markt nou juist verdwijnen. Die longtail boats, zoals jullie op de foto hebben kunnen zien zijn geweldig. Ik raak er niet op uitgekeken hoe die boten in elkaar zitten en hoe ze bestuurd worden. Dit gedeelte kun je ervaren als het Thaise Venetie. Als toerist moet je dit gewoon gezien hebben vind ik.
Eindelijk een supermarkt! Na terugkomst van de drijvende markt ben ik bij Khaosan road afgezet. 15 minuten lopen van mijn hostel. Lopend zie je veel meer en ontdek je dus veel meer. Vandaag heb ik eindelijk mijn draai gevonden in deze old district area. Ik ken mijn shortcuts en door het rondslenteren (ronddwalen) kom ik van alles tegen: 'plekjes'. Zo deze keer EINDELIJK een supermarkt!! En dan meteen een paar, zo verscholen achter de marktdrukte. Zelfs een Penha versie erbij. Ik vroeg me al af of ze dit wel hebben in deze buurt gelet op de hoeveelheid markten. En ja hoor, geloof het maar: Droste (!) cacao, skippy, Nivea, Haribo snoep (!) en Nutella! Eindelijk kon ik brood kopen en een pakje boter om zo brood met De Ruijter pure [echt waar] hagelslag (!!!! meegesmokkeld vanuit AMS) te eten :D. Op zn Holland's --->boterhammen meenemen wanneer je op stap gaat! Dan hoef je niet te kopen ----> kijke kijke, niet kope! ahahahahaha gelukkiggg hebben ze dat hier (nog) niet geleerd, want in Istanbul pikken ze je meteen eruit en kijk je de handelaars stomverbaasd aan wanneer ze je zo aanspreken. Ik vond de lokale supermarkten geweldig! Ze hebben zo veel flessen en potjes met sausjes en soorten bak/frituur olie en Thaise sweets. 6x zo veel meer soorten wokachtige olie als in Nederland. Ze hebben ook echt alles! 7/11 is zo overbodig. En ja Eva, you are right. Je hoeft niks geen shampoo te kopen. Eigenlijk moet je met een lege backpack komen en hier vullen. Banglamphu klerenmarkt, daar krijg je kleren en de supermarkts.
Wat Sangwet park. Nadat ik alle foto's op facebook heb geplaatst, alsook op mijn blog EN natuurlijk naar the royal wedding te hebben gekeken ben ik tegen 17.00 via short cut door allerlei steegjes en over bruggetjes, naar het fort/park gegaan hier een eindje verderop tegen de Chao Phraya rivier aan gelopen. HEERLIJK! Die namiddagse sfeer, het heeft altijd wat! Waar ook ter wereld! Ik ging op een bankje zitten en de wereld voor me bestuderen. Gezinnen komen een rondje lopen, kunstjes worden uitgeoefend, politie staat links ergens bij de dj booth, studentenkoppels hier en daar in hun schooluniform te knuffelen, fellow backpackers liggen een boek te lezen, kinderen met pistooltjes achter elkaar aan rennen. Lontail boats die langs varen, heerlijk windje, I loved it! Lopend naar nergens liep ik naar de pier om de ferry te nemen naar de avondmarkt onder een brug. Waar o waar liep ik tegenop: Leng Hong spa! JA! ahahahahhha ik hoor jullie al! Natuurlijk heb ik daar een pitstop gemaakt----> Thai oil massage 90 min + Thai foot massage 60 min! Ultra cute kleine cozy spa. Ze masseerde mijn voeten, entrancing music, en ik keek naar buiten naar de straat waar ik verliefd op ben geworden (Phra-A-Thit road). Veel bloemen en groen. Eindelijk voel ik dat ik leef in het nu. Langzamerhand begint het Westerse systeem mijn lichaam te verlaten. Heh heh! And boy do I feel tired! Het is alsof door het besef van het leven in het nu (de knop die ik in Nederland aanzet om te surviven en door te zetten) mijn oververmoeidheid naar boven komt. En hard ook! Na de massages kreeg ik Thaise thee, een warme knuffelslangachtig iets om mijn nek, een banaan en water. Life can't be better! Ik haast mij natuurlijk niet. :) Dat begrijp je wel. Ik wachtte rustigggggg (ik pas me aan, aan het tempo hier en met Antiliaanse afkomst zonder moeite!) tot die knuffelachtige slang afkoelde. Wat hebben jullie gedaan vandaag ;)
Afslenterend door mijn geliefde straatje strandde ik bij een Thai's jazz cafe. Knus, studentenbentje, cocktailtje d'r bij.
Ik eet mijn buik hier rond met overheerlijke mangosteen + lychees + bananen + mango's + coconut + ananas. Daarbij ontbreekt me ook niet de overheerlijke verse sapjes: dragonfruit juice + mango juice + sinaasappel juice. Dit laatste smaakt precies als Tang! Dragonfruit is lekker! Mangosteenvrucht zit heel goed verstopt!!! Starfruit juice vind ik niet lekker. Mangosteen opent net als een pruim en dan : hidden treasure. Loads of vitamins. Met het eten op straat zelf ben ik nog niet zo ver. Soep wel! Allerlei soorten noodle soep!
Pak Khlong flowermarket + Phra buddhayodfa bridge nightmarket Het is maar goed dat ik dol ben op markten, want zoals je leest heb ik de afgelopen dagen alleen maar tussen markten rondgehangen. Je voelt je meer onder de mensen ipv al die toeristische attracties af te lopen. Maar bijzondere markten! Waaronder de bloemenmarkt. WAUW WAUW WAUW!!! Meer kan ik niet zeggen! Ik ben dol op orchideeen. Awel, MANDEN volll!! En niet zo maar manden !! GROTE manden, diepe manden! Stapellsssss verschillende soorten, eigenlijk ALLE soorten orchideeen en bloemenkransen en andere bloemen en groen om de prachtigste tropische boeketten mee te maken! En een lange markt he, niks kleins en cheap. Geen wonder dat al die Thaise spa's hier er zo geweldig uitzien!!
Bij het zien van al die orchideeen heb ik zin om een tropical wedding te hosten! En met al die groenten soorten en spices die te verkrijgen zijn op de markten en in de toko's kriebelt het in me om te koken en de tafel netjes te dekken met tafelkleed en alles ! aahhaahahah ja van de ene kraam lopend naar de andere zakte mijn mond meer open! Het lijkt mij heerlijk om hier een paar maanden te wonen en de Thaise keuken onder handen te nemen.
En ja, lopend naar (onder) de brug naar de nightmarket (groot!) kwam ik ze eindelijk tegen: gefrituurde KREKELSSSS + SPRINKHANEN + KEVERS! En kikkers en larven en ga zo maar door. Ook een 'kijke kijke' kwestie. Nog niet durven proeven. BIJNA! O ja, de krekels hier noh klinken niet zo pieperig als op Curacao. Hier schreeuwen ze luidkeels in de bushbush. Hopi hard! Daar lagen ze dan......! Gefrituurd! Wij kunnen ze niet luchten of zien, hun eten ze het liefst op!
O ja, nog iets, het fruit en de bloemen houden ze mooi en aantrekkelijk door ze op ijs te leggen en/of nat te sprayen. En NOG iets! Anders dan in de Westerse wereld is het hier BH (ja je leest het goed) paradise voor mij. Geen dubbel D's hier. Allemaal petite en fijn! ;) Op de markten kun je echt leuke kleren kopen. Eten kun je hier bijna 24 uur per dag. Kraampjes en keuze zat. Ook grappig om te zien is dat ze hier soda drinken uit een doorzichtige zak met een rietje.
Jammer genoeg heb ik de Regional Criminal Court noch de Supreme Court kunnen vinden. Althans, met behulp van google en de lieve staff hier kom ik uit op ---> you want to exercise? En de taxichauffeur zegt tegen mij dat het adres de Thaise Pentagon is. Google is ook een beetje vaag, want the grand royal palace bleek voorheen ook zoiets te zijn. Ik ga het uitzoeken en zal kijken of ik wel een zaak kan volgen in juli.
Nog iets: ik ben nog steeds aan het bijkomen van die Muay Thai experience. Het is echt iets geweldigs. Hebben jullie die zilveren ronde bak onder het stoeltje gezien? En die Muay Thai muziek werd gespeeld door een live bendje! 4 bandleden. Er was een wedstrijd waarbij er een KO was in de eerste (!) ronde. Vlap! Gevloerd en afgevoerd op een veldbed. Ik zat ook ringside, de spelers aan de linkerkant liepen achter langs waar ik stond, zittend zie je weinig. Kreeg kippenvel!! Lopen ze met hun mantel om en bloemenkrans tur fit en dan lopen ze af tur bezweet en sommigen bebloed in het gezicht. Hele gym rook naar tijger balsem. Naar ik begreep van de guesthouse staff was gisteren een belangrijke avond. Dat was ook te merken aan de aanwezigheid van politici en het geschreeuw. Er zijn ook wedstrijden in Lumphini boxing stadium. Misschien voor juli :D.
Evaluatie:I love the area after all. Achter allllllll die drukte en chaos schuilt een heerlijke sfeer. Je moet er weliswaar voor open staan. Gek genoeg is het ook best schoon hoor. Straatvegers. Het is gewoon heel grauw en bouwvallig en de elektriciteitskabels zijn er een beetje erg veel en hangen overal. Khaosan road zelf vind ik niks aan, ook niet om gewoon te zien. Ik ben daar te nuchter en gesloten voor. Heb het vanmorgen even gezien toen we andere backpackers gingen ophalen, ik schrok me dood! Die ene straat.......daar ben ik verliefd op geworden. Het is dezelfde buurt, maar dichterbij de rivier. Heb ook geleerd dat je alleen die taxi's kunt stoppen waarbij er een rood licht in de voorruit aan staat. Er is nog zo veel te zien !! En zo veel te doen hier!! Ik ben moe!!! ahahaahahaha waarom moeten mensen slapen?! Je mist dan zoveel.
All bij all ademt deze old district en -op het eerste gezicht grauwe en bouwvallige- area een goede, veilige, rustige doch bruisende sfeer. Ik moet wel zeggen dat na 3 dagen moet je wel je plekje hebben: je eigen adres of bedoeling hier in de vorm van en studie of stage of wonen of iets dergelijks. Deze buurt barst van de speciale leuke plekjes. Ik heb me constant veilig gevoeld. Er reizen meerdere dames alleen, ik heb wel niet 1 gezien op de plekken waar ik ben.
Misschien ben ik iets vergeten te vertellen, ik zie ook zo veel! Konden jullie mij maar volgen met een live camera! O ja, wat zag Kate Middleton er prachtiggggg uit !!! :)
Het is 23.22. Ik heb geen hostel geboekt voor vanavond. Het is vol hier. En verkassen is te veel voor die paar uurtjes. Maar blijf toch hier. Iedereen slaapt al, ik heb een matras boven met fan : gratis. Voor die paar uurtjes, acht ben net student-af. Dit kan er ook nog wel bij. Morgenochtend wordt ik om 04.00 opgehaald (zometeen) en naar hetzelfde vliegveld gebracht om naar Paro, Bhutan te vliegen!!!
Hier is het internet gratis, dus heb ik van die gelegenheid gebruik gemaakt om jullie dagelijks te informeren. Ik weet niet hoe dat in Bhutan zal verlopen. Helaas kan ik niet zo veel foto's posten vanwege mijn limiet. Ik regel het wel. Video's duren uren!!! Letterlijk. Erg jammer. Ik heb wel alll mijn foto's op facebook geplaatst.
Next stop: Paro, Bhutan!
Markten & Muay Thai kickboxing.
Lieve 'mee-reizigers',
Veel dank voor jullie leuke reacties en steun. Voor een soloreiziger als mij is dat erg fijn! Ik krijg er (nog) meer energie van!De afgelopen twee dagen heb ik een redelijke indruk op kunnen doen van het westerlijke gedeelte van de stad Bangkok. In dit gedeelte bevinden zich de meeste toeristische attracties, alsook mijn guesthouse. Het wordt de 'old district' genoemd. Ik zal eerst kort ingaan op mijn hostel. Daarna zal ik een samenvatting geven over wat ik gister en vandaag heb gedaan/gezien.
Khaosan Baan Thai guesthouse: Dit hostel is de meest schattigste, knusse, basic, thai-style hostel in Khao San area: de backpacker's district. Niet dat ik ze allemaal gezien en ervaren heb, maar tot nu toe bevalt dit hostel mij prima. De eigenaar en zijn dochter zijn zo lief en gastvrij. Wanneer ze praten fluisteren ze bijna. Ze doen alles voor je. Hun Engels is niet perfect dus het is ook 'handen en voeten' gebruiken om je zowel verstaanbaar te maken als om te begrijpen. Dat vind ik leuk. Het matras is keihard, waarschijnlijk goed voor je rug en Thais (?). Ik heb als een koningin geslapen: van 23.15 tot 12.04 !! In de airco op twee matrassen naast elkaar die op de grond liggen. Ook Thais ingericht. Alles simpel en basic: bed, kapstok, nachtkasje, spiegel. Ik verblijf in een huisje. Naast mijn huisje zijn de wc's, badkamers en de wasmachine. Super schoon en prettig.De buurt waarin het hostel zich bevindt is wel fututu. Khao san area is -als ik zo rondkijk en loop- niet de betere buurt. Arm, 1 grote troep. Maar prima voor 3 dagen en op deze manier ben je echt onder de locals.
27 april 2011: Inchecken hostel, Bang lamphu market, Health Land &Mango tree restaurant Na ingecheckt te hebben om 13.00, heb ik 1 uurtje siesta gehouden. Na het opstaan ben ik naar Bang lamphu market gelopen. Dit is een goedkope klerenmarkt waar ik dus ging om mij te ontgroenen tot backpacker! Hier krijg je dus die backpacker broeken, kleurrijk en hippie style. Ik ben nu dus officieel een backpacker. Ik zag er namelijk veels te degelijk en verzorgd uit! ;). De markten zijn langs de straat, op het trottoir tegenover de winkels/toko's. Ik ben ook enkele toko's binnengelopen. Ik rook namelijk een geur die je door heel Khao san area ruikt: het is dus de geur van gedroogde garnalen!
Tot nu toe langs alle markten lopend en specerijen toko's, krijg ik zin om te koken! Allemaal lekkere spices en (curry & shrimp) pastes!! Vervolgens heb ik de bus genomen naar Health Land in Pinklao area op aanraden van Eva. Hier heb ik 3 uur lang genoten van een tradionele Thaise massage en een voetmassage. Alles is gekraakt en gemasseerd met handen en voeten en gerek en gestrek dmv de lieve thaise masseuse. Ze gebruikt werkelijk haar hele lichaam. Het doet best pijn. Het na-effect is beter: totaal ontspannen, alsof ze de moeheid uit je lichaam heeft gemasseerd. Vandaar dat ik ook 12 uren heb geslapen ;)Die voetmassage is zo lekker dat je diep in slaapt valt. Een meneer naast mij was gewoon schaamteloos aan het snurken!! Naar Health Land ben ik met de locale bus gegaan. Je hebt namelijk ook een bus voor toeristen met airco.Door de locale bus te nemen, bevind je je echt onder de locals. Men spreekt geen Engels, dat wetende heb ik van tevoren in mijn hostel gevraagd of ze de bushalte voor mij in het Thais kon schrijven.Je moet ook gewoon instappen, er loopt een busconducteur rond die geld komt innen. Het is best een avontuur om op de juiste halte uit (!) te stappen. Niet alleen moet je snel in en uit stappen {ze stoppen eigenlijk bijna niet}, maar moet je ook weten waar je uit moet stappen zonder dat dit ergens aangegeven wordt. Gelukkig tikte de busconductrice mij op mijn schouder, zodat ik wist dat ik uit moest stappen.
Na de massage ben ik op zoek gegaan naar een taxi. Die zijn hier veel goedkoper dan tuk tuk's omdat die op de meter rijden. Khao san area beviel me eigenlijk slecht, alles was een beetje een grote troep en rommel. Ik dacht: ik moet naar de middenklasse buurt! Daar heb ik dus een restaurant uitgezocht aan de hand van mijn travelbook: Mango tree restaurant in Silom area. Heerlijk! Weggestopt in een steeg, aangenaame en cozy sfeer, met live muziek, danseressen en heerlijk Thai's eten! Thaise wonton soep + chicken fried rice opgediend in een uitgekarvde ananas. Zeker een aanrader dat restaurant! Na het eten ben ik door de Patpong night bazaar gelopen die zich in de hoofdstraat van Mango tree bevindt. 10 keer niks. Buurt voor (mannelijke) toeristen. Naast stands barst het van de barretjes met schaars Thais geklede dames dansend op de bar. No go area voor mij.
28 april 2011: Markten, Wat Pho,Swensen's ice cream & Muay Thai kickboxen Na mijn beautysleep ben ik 's middags met de Chao Phraya River Express(oranje vlag) gevaren naar wat de bedoeling was de pier om naar de Grang Royal Palace te gaan. Die heb ik gemist. Dus ben ik veel verder bij een andere pier uitgestapt. Hier heb ik 3 uur lang schuin omhoog gelopen langs al het moois wat deze kant mij kon bieden. Markten, eetstands, markten en nog eens markten. Net zoals in Punda met Koninginnedag. Van alles is er te koop. Je gelooft je ogen niet. Alle dieren die lopen, kruipen of zwemmen wordt gefrituurd/gebbqd of gebakken te koop aangeboden. Iedereen koopt alles op markten. Ook Thaise botica's gezien ;), begrijp helaas helemaal niks van wat er wordt verkocht in de botica's. De monnikken bezoeken ook de markten, sommigen op blote voeten, anderen op slippers. Het valt mij op dat ze in twee soorten kleuren oranje gewaden lopen. Nog niet iemand gevonden die dit verschil aan mij uit kan leggen.
Eindelijk aangekomen bij Wat pho. In deze belangrijkste tempel bevindt zich het beroemde beeld van de liggende boeddha. Tevens is dit de oudste en grootste tempel van Bangkok. Er zijn monniken, een massageschool, waarzeggers, een medidatie-ashram......Binnenin de tempel bevindt zich een reusachtig beeld van een liggende gouden boeddha: 45 m lang en 15 m hoog. Mooi! Zijn voeten waren uit parelmoersteen en bestaande uit figuurtjes. Wel een beetje krap in zo'n kleine tempel. Na het tempel bezoek ben ik doorgelopen, af- en rondgedwaald.Ik liep verder door de buurt. Nog steeds lage klasse buurt. Links rechts kijkend, beneden: alles very authentic Thai. Ik voelde me niet ongemakkelijk of onveilig. Word ook niet lastig gevallen of iets dergelijks.
Dan mijn avontuurtje! Ik liep langs een tegenhanger van Baskin n Robins--> Swensen's ice cream. Fullllll locals, ook met handen en voeten uitgelegd wat ik wilde. Heerlijke kleine (!) bolletjes ijs. Met serveersters en je krijgt een glas water on the house. Maar ! De muziek! Te funny !!! Je gelooft je oren niet! BET music!! Serio! Amerikaanse r&b en hip hopl zelf lady gaga!! Toen ik binnenliep hoorde ik de beats, maar nog niet de tekst te ora ma tende : shawty! ahahahahah Ik kon niet anders dan een mega binnenpretje hebben. Kun je nagaan?! Ik was de enige Westerse daar binnen.
Een klerenmarkt zal ik zeker onthouden! Een markt aan de ingang van de pier Tha Phra Chan. Move over Zara en H&M!!!! LEUKE tops en jurkjes en shorts!!!! Ladiessssss.............! Ja. Ik liep rond, raakte de kleren aan, liet ze netjes staan en zei tegen mezelf: Paula, nee! Je bent nu backpacker, waar ga je het stoppen, loop weg. Dat deed ik, ik liep weg een andere straat in. Maarrrrr liep TERUG! JA! Ateh! Like a true shopaholic MOEST ik iets kopen! Heb me ingehouden hoor! Ik zat ook goed, want de trendy thai chicks liepen ook hier rond! ;) Heb een zeer goedkope nette pantalon short en nette shirt gekocht. Te goedkoop! Niet vragen waarvoor ik het nodig heb :) Ik vind een occassion om het aan te doen!! :D
En dan de Muay Thai kickboxing match in het Rajadamnern stadion. GEWELDIG!!!!! Van 18.30 tot 22.05 gezien. Dit moet op je 'visit before you die' lijst staan. Het was zo indrukwekkend ik kreeg er kippenvel van. Overal mobiele eenheid politie (swat team), de vechters met hun rituelen en gebeden voordat ze beginnen, hun outfit, het gedrag van de localen ( lees: geschreeuw). Sporadisch een vrouw te bekennen! :) Ik zat ringside, maar vond het saai. Te veel buitenlanders en leeg. Ik ben toen 2e klas gaan zitten. Dat ik in het verkeerde hok zat merkte ik toen tijdens een wedstrijd na de 1e ronde. Alle mannen gingen staan en begonnen te schreeuwen (weddenschap) en 1 mij daarop attendeerde. Voor dit event heb je echt een gids nodig. Er gebeurd zoveel dat je niet begrijpt! En dat is echt jammer! Er wordt een hoop geschreeuwd en gewed met geld, maar voor ik het wedden doorhad was 2,5 uur voorbij. Bezoek de website van dit stadion. Ik voelde me echt in Bangkok :)
Foto's volgen snel!
Veel liefs
Aankomst in Bangkok.
Sawatdee ka lieve familie en vrienden!
Na een 10 uur durende vlucht ben ik goed aangekomen op Suvarnabhumi Bangkok airport. Het nieuwe en zeer grote luchthaven van Bangkok.
Het vliegtuig was niet vol. Hier heb ik dus royaal gebruik van gemaakt en een plek uitgezocht waar ik 3 stoelen kon bezetten. De hele vlucht heb ik languit als een baby geslapen! Het was heerlijk! De lichten waren nagenoeg de hele vlucht uit, het was niet te koud,en deshutters moesten na1 uur in de lucht allemaal naar beneden geschoven worden. Gedurende de hele vlucht waren de toiletten brandschoon en goed onderhouden: handzeep, handlotion + handsanitizer; wc-papier opgevouwd met driehoekje aan het uiteinde net als in een hotel.Helaas heb ik bijna geenThaise of Chinese fellow passengers gezien. Allemaal Westerse mensen.
Gelukkig heb ik de tip op google gelezen dat je bij aankomst het bord 'immigration' moet volgen en niet 'visa on arrival'. Het verschil is dat wanneer je 'immigration' volgt je dus die visa on arrival ook krijgt, maar dan gratis. Ik was best onzeker over het feit of ik nou wel of niet een visa van tevoren moest hebben, omdat ik precies over 3 maanden vertrek uit Bangkok. Wetende dat ik niet de hele drie maanden in Bangkok blijf had ik dus op basis van goede research op google en boeken geen visa aangevraagd in Nederland. Ik had bij aankomst bij de douane geen problemen. Ik stond binnen 5 minuten bij de bagageband. En binnen 10 minuten had ik mijn backpack, geld gepind en eenairport express buskaart gekocht.35 minuten gewacht en binnen een uur werd ikin de buurt van Khao San road afgezet. Hetweer is warm/benauwd maar wel te harden.Misty morning gehad,maar begint op te klaren. Veel brommers op de weg gezien en bijna iedereen in het verkeerdraagt mondkapjes.
Het eerste wat mijopviel bij het uitstappen wasdeoverheerlijke geur van het eten op straat! Om half 9 's ochtends al sate's en andere lekkere dingen!Even rondgevraagd waar het hostel precies ligt (Khaosan Baan Thaihostel). Hiervoor werd een tuk tuk geregeld. Wel, laat me jullieeven in het kort in detail vertellen over mijn eerste tuk tuk ride!Waar iseen seatbelt?!?! De chauffeur reed zo hard, links van het zitje was open/geen hek, awel I was holding on for dear life! Links en rechts goed vastgehouden, met mijn benen half over mijn rugzak en backpack reden we scheurend door de straten in Banglamphu area. Mijn god! ahahhahahahm'a survive!
Aangekomen bij mijn hostel kom ik de meest lieve (oude) meneer tegen bij de bali. Hele zachte stem, bijna fluisterend en heel gastvrij. Het is hier heel klein en knus. Om 12 u mag ik inchecken en dus naar mijn kamer. Ik ga nu dus even de straat verkennen en in de buurt blijven. Thai morning meemaken. Alles is nog stil en zeer rustig. Tot nu toe voel ik mij veilig en op mijn gemak en is de reis goed verlopen.
Veel liefs