Algemene informatie:
Bhutan ligt op 2200 m boven de zeespiegel. De lokale naam van dit land -Druk yul- betekent 'thedragon kingdom'. Overal zie je drakenfiguren/tekeningen en boze gezichten om de evil spirits weg te
jagen en buiten de deur te houden. Paro ligt in een vallei en heeft geen speciale betekenis.Thimphu ook en betekent 'sinking valley'. De bergen om mij heen zijn ook onderdeel van de Himalaya.
Bhutan barst van de Dzongs en boedhistische tempels (hoogste concentratie boedhisme ter wereld). Dit (Dzongs) is eenzeer prachtige architectuurstijl van forten in de Himalaya. Tibet heeft ze ook,
maar die van Bhutan zijn meer bijzonder. De stijl kent een massieve vorm met hoog omhoog stevende witte buitenmuren en binnenin een complex van binnenplaatsen, tempels en accomodaties voor lokaal
bestuur en de monniken. Morgen ga ik dan eindelijk een Dzong bezoeken en tigers nest!!!! Dzongs zijn niet alleen bijzonder vanwege de architectuur en bouw, maar in de eerste plaats vanwege de
gekozen redenen om deze forten te bouwen. Strategische redenen gebaseerd op mythen en legendes. Bovendien zijn de Dzongs erg oud en vandaag de dag nog steeds in gebruik.
Kloosters:
Vandaag heb ik veel kloosters bezocht. Tijdens lunch zag ik een klooster hoog in de bergen.
Ik bevind me momenteel in de valleien van Paro. Tegen Namgay zei ik: DAAR wil ik heen. Hij vond het goed en na siesta time zijn we daarheen gereden: 2860 m hoog. Het is een zeer heilige
klooster--> Sangchoekhor klooster genaamd. Dit is een van de 'Bhuddist colleges' voor monniken in opleiding. Een zeer sacred klooster schijnt. Dat is te voelen ook daar! Totdat een peligrim
groep de rust kwam verstoren!! Big group uit omstreken die het klooster stormend binnen kwamen rennen.
Naar ik begrijp is het jongerenklooster dat ik vanmorgen heb bezocht de basisschool voor aankomende monniken. Zij heten nog geen monniken schijnt, maar zijn slechts leerlingen. Alleen de monniken
kunnen de mantra's lezen. Het nonnenklooster was ook apart om te zien. Ook hun hebben afgeschoren haar. Net als de mannen.
Op de middelbare school mag je jezelf monnik beginnen te noemen. Na de 9th grade (?) krijg je je 'mastertitel'. In dit klooster heb ik goed kunnen zien hoe die 'teenage' monniken wonen en leven.
Niet hun kamer natuurlijk, maar van buiten.
Op 2860 meter hoog had ik een clear view over Paro. Ofschoon ik wegens de bewolking en mist geen sneeuwbergtoppen heb gezien was het uitzicht om stil van te worden. Bhutan -stad ligt dus middenin
een vallei (links bergen, rechts bergen, diepe brede vallei vol met rijstvelden). Tijdens deze rit voel je je adem korter worden .Tevens zag ik ook de 'voeten' van de Himalaya. Volgens Namgay krijg
je die alleen in Bhutan duidelijk te zien. Ik vroeg hem halverwege te stoppen, zodat ik even op een rots kon zitten staren. Volgens mij denkt hij dat ik een beetje nuts ben, overal wil ik stoppen
en zitten kijken. Genieten noem ik het, uiting van waardering, dankbaarheid tonen dat ik hier ben en dat dit allemaal mogelijk is voor een pietsnot als ik. Ik heb ook tantu keren rondgelopen om de
kloosters voor blessings voor degenen die het hard nodig hebben en die prayer wheels rondgedraaid. In de rotsen langs de weg zie je ook kegelpoppetjes verstopt, zomaar rakelings verspreid. Ter ere
van de overledenen.
De kloosters verdienen speciale aandacht. De gebouwen bestaan uit zoveel detail!! Dat is niet op een foto vast te leggen of mogelijk uit te leggen. Je moet het zien. Zien is ook niet genoeg, je
moet het verhaal er achter horen. Alles heeft een betekenis of is symbolisch. Alles. Het sier houtsnijwerk, beschildering en kleuren ervan........god wat is dat mooi en erg gedetailleerd. Geen
felle kleuren, zachte kleuren. 1 tekening neemt al heel veel tijd om te bestuderen: er is zoveel in te zien! De traptreden en deurhandels zijn ook van goud.
Zoveel goden worden geeerd naast boeddha. Alles in die kloosters ademt holyness/sacredness uit. Mensen tonen hier ook veel respect voor de goden.
De mensen hier zijn mooi en de taal is aangenaam om te horen. Klinkt niet agressief.
Even een correctie: het schilderwerk en houtsnijwerk wordt wel door lokalen uitgevoerd. Kloosters worden/zijn gebouwd door lokalen. De dzongs dateren uit de 17e eeuw. Het overige bouwwerk door de
Indiers.
Strafrechtsysteem en de democratie:
Vanavond heb ik meer geleerd over het judicieel systeem en de politiek. Bhutan's eerste hoge raad (supreme court) is in aanbouw. Ik heb het gezien! Groot en bestaande uit meerdere gebouwen. Er is
hier geen minister van justitie, slechts de chief justice.
Het verschijnsel van een hoge raad is vrij nieuw voor Bhutan. Voorheen had de koning het laatste woord. Wel heb je hier een gerechtshof (high court) en district courts (rechtbanken). Er is wel al
een hoge raad, maar bevindt zich in een zeer klein gebouw. Het gerechtshof heb ik ook gezien in Thimphu.
Ook is er een gevangenis, maar niet hier in de buurt. Bij de politiecellen mag je niet komen. Helaas. Namgay vertelde dat de politie hier wacht tot vrijdag om de grote boeven te arresteren, zodat
ze het hele weekend in voorarrest moeten zitten. Anders dan in Nederland wordt een verdachte hier namelijk binnen 24 uur op de hoogte gebracht wanneer hij voor de rechter moet verschijnen. Dit gunt
men de big boys niet! :) Wel moet ik er bij vertellen dat de criminaliteit hier laag is. De volgende keer mag ik naar deze instanties en de mensen ontmoeten, alles is nu jammergenoeg gesloten
(holiday).
Volgens Namgay begrijpen de mensen de democratie nog niet echt. Althans de bevolking beschouwt de koning nog als hoofd en heerser en geloven dat de koning de ministers uitkiest en benoemd. Ze
geloven nog heilig in hun koning en kunnen nog niet wennen aan de democratie. Schuw, zoals ik jullie al vertelde.
Bhutan heeft 2 politieke partijen. 47 zetels: 45 voor de regerende partij, 2 voor de oppositie. De koning heeft 1 stem: veto. Als alle 47 ja zeggen en de koning nee, koning laatste woord.
Overig:
Wanneer je leest over Bhutan en mijn verhalen dan wordt Bhutan de hemel in geprezen. Ik moet dit iets nuanceren. Het is juist vanwege het heiligdom, mijn bepaalde interesse en de diepe
boedhistische cultuur dat dit land -gecombineerd met de landschappen- deze verslagen zo doet schrijven/overkomen. Alles wat gebruikt wordt, gemaakt wordt, beschilderd wordt is sacred en organic. De
sacredness geeft de voorwerpen meer diepgang en betekenis/waardering.
Het land is best groot, de mensen kort, een en ander ligt verspreid uit elkaar, gebouwen geconcentreerd in de valleien. De kloosters, dat wel! Die zijn verdomd mooi en 'awe-starend'. Je mag binnen
de medidatiegedeeltes geen foto's maken. Helaas moeten jullie dat alleen maar lezen. Alles is beschilderd en versierd! De muren ook, beschermd met doeken (verf). En de offeringen! Het voelt
bijzonder om naast een echte monnik te staan in die meditatieruimte.
Ik heb veel holywater gedronken vandaag! Ik ben nu dus een en al holyness, althans roep een en al holyness over mij heen. Mijn haar ruikt ernaar! Na tantu keer hoofd, ogen en te drinken!
Alles hier is in het kader van blessings. Het geluk wordt belangrijker gevonden dan het inkomen. Het gemiddeld inkomen is dus ook laag, maar niet zo dat de mensen iets tekort komen. Iedereen is
happy. En men praat over : my king. Wat een verschil. Dat heb ik nou nog nooit gezegd: mijn koningin.
Men eet hier ook een 'bitternut' gevouwen in een blaadje met een rode paste. HOPI hard is die noot om op te kouwen. Mij niet gelukt! Te hard! En die rode paste smaakt naar tandpasta. Iedereens mond
hier is dus rood! Men heet met de hand en smakken ook!
Hopi veel eten gehad weer vanavond. Ook heerlijke carrot cake! Veel groeten! Zat met Namgay en de hoteleigenaar aan tafel (zijn goede vrienden). Ze raden mij beiden af om naar Calcutta te gaan. Ik
ben dus aan het overwegen na Darjeeling naar New Delhi te gaan. Even een nieuwe route dus bestuderen.
Foto's probeer ik morgen te zetten. Ik ga nu slapen. 22.00.
Liefs,
