Lieve allemaal,

Welkom in het enige land in de wereld waar alles draait om het Bruto Nationaal GELUK.Als reactie op de slechte economie van het land in 1972, heeft koning Wangchuck als antwoord hierop voornoemde maatstaf ontwikkeld. De vier pijlers die dit begrip ondersteunen zijn volgens hem: 1) de bevordering van billijke en duurzame sociaal-economische ontwikkeling; 2) behoud en bevordering van culturele waarden; 3) behoud van natuurlijke milieu en 4) een goed bestuur van ondernemingen. [Wikipedia]

Landing + eerste indruk Bhutan ligt verscholen tussen bergen en valleien. Landden op het vliegveld is al een avontuurtje. Korte landingsbaan + uitwijken voor de bergcontouren. Het is het eerste vliegveld waar ik geland ben (daarna Geneve, Zwitserland) waar je uitstapt en meteen foto's maakt! Zo apart en mooi is het. De gebouwen zijn zo mooi beschilderd en ontworpen. Alles dat ik tot nu toe heb meegemaakt en gezien komt neer op : Majestic.

De vier hierboven genoemde pijlers zijn allen waar te nemen en te voelen in Bhutan. Alles is nog zo ruw en 'untouched'. Eindelijk een land waar ik foto's kan maken waar zonder te moeten wachten opdat de medetoerist niet ook op de foto komt! Het land is puur, authentiek, ademt rust uit en is heerlijk stil. Prachtige ruwe landschappen. Rivier stroomt dwars door Paro en Thimphu. Het is koel hier, 14 graden, zon, af en toe regen en 's avonds best koud.

Ik ervaar de mensen als schuw.Ookvoel ik hier voor het eerst datik het eigenlijk onbeleefd en ongepast vind om 'zomaar' foto's van alles te maken wat ik wil. Ik vraaghet allemaal van tevoren.De mensen wil ik niet als attractie behandelen noch hun dit gevoel geven. Je leert meer respect en waardering te hebben.Tenminste, ik begin het nu echt te lerenvanwege het reizen en ervaren van verschillendeculturen/gewoontes.

In 2008 is door de huidige koning de democratie ingevoerd. De kranten lezend (die zijn in het Engels en gevolg van de democratie) krijg ik de indruk dat men kennis begint te maken met een voor mij bekend verschijnsel: 'powerplay'. Het is bijzonder om in een land te zijn waar de democratie nog zo jong is en nog alle kanten op kan gaan. Invoering van democratie begint namelijk vaak in zijn puurste vorm: vrijheid en gelijkheid voor iedereen met allerlei goede bedoelingen.

30 april 2011: Gisteren werd ik hartelijk ontvangen door Namgay en zijn chauffeur op het vliegveld in Paro. Namgay is DE guy in Thimphu en Paro. Hij kent alles en iedereen en deuren gaan voor hem open. Overal word ik behandeld als VIP. Vandaag weet ik waarom: Namgay is altijd op kantoor en neemt alleen belangrijke mensen mee op tour (diplomaten, politici). Voor mij heeft hij een uitzondering gemaakt, waarom weet ik niet. Het gevolg is dus dat overal waar ik kom ik royal treatment krijg. Ik wordt ge-upgrade naar de beste suites en krijg alles wat ik vraag. Gelukkig heb ik een zeer goede (bescheiden) opvoeding genoten om deze gastvrijheid op de juiste manier te interpreteren en mijn waardering te uiten.

Gisteren zijn we doorgereden naar Thimpu. Daar heb ik de nacht doorgebracht in een low budget hotel (Dragon Roots) middenin het dorp in de vallei tussen de bergen. Breathtaking.Ik kreeg een onwijs grote kamer met woonkamer, ijskast, lcd-tv, badkuip. The works. EN je raad het niet! OVERAL kom je Nederlanders tegen! Tot hier in Bhutan in DAT hotel op tour met Namgay's reisbureau!!! Ja, daar stond ik dan in de lobby te kletsen met een mannelijk koppel uit Utrecht die wonen in Hong Kong. Gisteren werd ik gebracht naar Buddha point. PRACHTIG. Een ENORM grote gouden buddha hoog in de bergen bovenop een tempel. Alles is nog under construction. Men is al 3 jaar bezig. Funny thing is dat hier slechts Indiers al het werk doen. Schilderen, bouwen, alles. Wonene wel apart en blijven hier tijdelijk. Dit omdat zij het werk weten te doen en goedkoop zijn. Veel projecten worden gesponsord door India. Het zal een enorme attractie worden Buddha point. Hier heb ik voor het eerst de oosterlijke kant van de Himalaya gezien. Ik werd er stil van. Besneeuwde bergtoppen. Prachtig. Het is erg stil in Bhutan, een land waar je hersenen rust krijgen. Dit is hard nodig in zo'n demanding Western world waar negatieve emoties en stress dagelijks voorkomen en het er niet minder op wordt.

Ik ben ook langs de lokale markt geweest. Alles hier is organic! Geen chemicals of kleurstoffen. Het eten smaakt enorm goed en rijk aan smaken. Het is basic, maar erg lekker. Rijst (2 soorten: witte rijst met maiskorrels en lichtrode rijst). Veel chilli peppers met (gesmolten) kaas.Bij deze markt ben ik aan het einde van de brug gaan zitten en de Bhutanese wereld in mij opgenomen. En wat zag ik !!! Twee jongetjes die langs liepen in 1 t-shirt met daarop aan de achterkant 'Van persie' staan en de ander ' Lampard'. Da's leuk !!!

Maar ook hier heb ik gemerkt dat het toerisme uprising is. 3 kindjes liepen op mij af vanwege mijn camera. Ze gingen poseren en alles, jongetje op mijn schouders leunend in de camera kijkend en de meisjes instruerend--> okay, smile.....ahahahah cute! Maar toen! Ze hebben het helaas al geleerd: 'hi.....money...' Ik heb ze niet gegeven. Dit ook omdat ze erg jong zijn en waarschijnlijk niet weten wat ze zeggen, maar vanwege de handeling door hebben en leren wat de link is. Hopelijk doen de andere toeristen hetzelfde als mij. Ze vonden het niet erg dat ik hun niet gaf en liepen door. Je ziet zoveel wanneer je gewoon gaat zitten en rondkijkt. Die gekleurde vlaggen, de rivier, de klederdracht, de karaktertrekken van de bevolking. Het fijne van dit land is dat ik de attractie ben. Markten die ik bezoek zijn nog voor de mensen zelf, anders dan in Bangkok met die drijvende markt.

Gisteren dus alleen door Thimphu stad gelopen in de namiddag. Wat verkopen ze hier prachtige stoffen !!! Alles wordt hier gemaakt/ geweven. En prachtige souvenirs die eigenlijk stuk voor stuk antieke stukken zijn. Ze worden verzameled uit Tibet en van de lokale bevolking. Echt mooie stukken .DUUR !!!!!!

Voor ontbijt cornflakes met warme melk gehad ! Long time !!! En eieren met toast.

Indiase ambassade in Thimphu--> visa: Avontuurtje!! Ik moest mijn Indian visa nog regelen. Namgay had aan de visa officer (second secretary hier) gezegd dat wij samen toerisme hebben gestudeerd in Amerika. Ja, ook hier wordt dat gedaan. Met een fles whisky als kado. Maar dat wist ik niet !! Toen moest ik mee naar binnen! In het huis van de visa officer. Gelukkig bleef Namgay praten want ik wist helemaal niet dat hij dat had gezegd, pas toen ik daar zat! ;) Ik kreeg meteen een Indian sweet (en ik had al hopi veel gegeten !!!!Enorme lunch en ook nog breakfast in het vliegtuig, alsook mijn broodjes met hageslag voor vertrek uit Bangkok).Melkbolletje gefrituurd, zacht geworden in een stroop van suiker en azijn. Het smaakte niet !!! En ik moest het natuurlijk eten! Hij keek dwars door mij heen en zijn vrouw ook !! Vanmorgen de visa opgehaald. All well, het was natuurlijk undercover, ook omdat alles deze dagen gesloten is ivm holiday.

01 mei 2011: Overal zie je 5 kleuren vlaggen van de elementen: rood (vuur), groen (hout), wit (wind), blauw (water), geel (aarde). O ja, ik kon nergens pinnen !!!!! Alleen lokalen kunnen dat met een lokaal pasje ! En mastercard. Wat heb ik? visa!! Dat was ook geen probleem: ik kreeg zo geld te leen van Namgay.

Vanmorgen een nonnenklooster bezocht en een jongerenklooster. Alles is zo mooi daar en stil. Iedereen is bezig met mediteren en bidden. Bidden voor blessings. Met een rosario (108 kraaltjes), praying wheels die ze ronddraaien en om de meditatietempels lopen. Hoe vaker je die ronddraait hoe meer blessings. Je kunt hier ook prachtige deurknoppen kopen! Je leert zo veel over traditie en geloof dat ik niet kan geloven dat men in het westen alles denkt in zijn eentje te kunne doen en het alleen te kunnen redden. Hier leer ik dat het leven bestaat uit evenwicht. Het westen is niet verkeerd, maar hebben geen soort houvast. Geloof wordt steeds meer losgelaten. Ik heb dit ook. Ik heb hierdoor een gevoel van uitputting ervaren. Hier ben ik nu, all the way in Bhutan om dit te voelen. Je kan niet zo hard werken en leven, zonder je innerlijk kant aandacht te geven. Je raakt burned out.

Hier houdt men ook siesta in de middag. Leuk he. Kan ik bijslapen en jullie schrijven !!! In die jongeren klooster, iedereen doet een sport! De monniken dragen hier rood met bordeaux gekleurde gewaden. De upper monnik mag combineren met donkeroranje. Ook een ceremonie meegemaakt daar. Wow. Hoe intens!! Ik kreeg holywater: drinken, op je ogen voor better eyesight en op je hoofd :). Ook rondjes gelopen om de meditatietempel .Alles is zooo mooi in die tempel. Langs goden lopend bedekken ze hun mond, geen adem mag op de goden komen: respect. In die praying wheels zit grote rol mantratekst: prayer.

Ik wil nog zo veel vertellen over de meer diepe/spirituele ervaring en de levenslessen die ik in2 dagen heb meegekregen, maar dat vergt tijd. Komt nog wel hoor!

Het enige wat ik in het kort kan zeggen is dat die houvast (maakt niet uit welke vorm, maar meditatie, geloof iets wat interne aandacht schenkt) noodzakelijk is om een balanced life te hebben en om te overleven. Je staat beter en gelukkiger in het leven. Ik ga nu even door touren. Siesta time over. Ik hou de tijd ook niet meer bij! Te veel tijdzones! Ik kijk gewoon naar daglicht en avond. Ik zit nu in een super hotel !! Tandiling Resort. Super suite !!! Styli prinses!

2 nachten in dit hotel en dan op naar Phuntsolling: border crossing India.

Lieve groet,